Odgrzewany kotlet
Korzystając z bardzo cennego opisu rozbiórki Łucznika 187, poważyłem się o odtwórcze naśladownictwo w bliźniaczym modelu 87, którego dostałem w następującym stanie:
Żeby nie powielać opisu "rozkładówki" pokaże tylko na zasadzie porównania niektóre elementy i ich uszkodzenia.
Baka i ubytki w drewnie.
Charakterystyczne pęknięcie i dalsze uszkodzenia osady.
Logo nie najlepiej sfotografowane.
Archaiczna regulacja szczerbinki i widoczna rdza.
Ząb czasu i brak konserwacji - efekt widoczny. Zgrubienie lufy za kostką, od dołu bączek.
Do rzeczy - czyli do bebechów:
Korek, prowadnica, sprężyna - wyboczona a jakże.
Prowadnica posiada 2 równoległe wypustki metalu, które należy odgiąć by móc wyjąć prowadnicę z korka.
Tłok, zdefasonowana uszczelka - tak jak było opisane należy się pozbyć wpierw naciągu - wyhaczenie dźwigni następuje w pozycji maksymalnie w kierunku kostki.
Uszczelka tłoka - stan saute.
Widać jak zaczep dźwigni naciągania pasuje do zaokrąglonego zakończenia rynny w systemie.
Uszczelki - wiwisekcja:
Co do uszczelki - w ramach reanimacji radzą nurzać w oleju, ale ja mam obawy czy nie wymienić, bo stan "lekko popękany". Z drewienkiem różnymi papierami ściernymi i pociągnąć sprawdzonym olejem z obi, a złom zoksydować na gorąco (na razie jeszcze nie doczytałem jak zedrzeć starą oksydę, bo myślę że na zimno w tym stanie nie ma sensu). To takie moje "misie". Zastanawiam się jeszcze czy nie pogłębić wcięcia w osadzie, tam gdzie jest pęknięcie, by je wyeliminować. Za rady (w sensie linków choćby) co bym sobie doczytał wdzięcznym będę.
Papier ścierny już na maszynce założony 
hw 97 ma chyba 48
Może ktoś z Szanownych Kolegów pomoże ...
... często nie tam , gdzie celujemy 