Techniki Strzelania

[krystian]

Lekcja1. Język spustowy
Położenie języka spustowego musicie przystosować do naturalnego ułożenia ręki na chwycie,uzależnionego od budowy dłoni i długości palców .Wygodny sposób chwytu jest szalenie ważny i powinien osiągać dużą powtarzalność. Stan w którym dostosowujemy uchwyt do z góry zlokalizowanego języka spustowego jest niedopuszczalny.

Żadna wewnętrzna środkowa część palca pracującego na spuście nie powinna dotykać konstrukcji karabinu ( gripu).

W momencie ułożenia dłoni na chwycie broni palec pracujący na spuście musi wchodzić zupełnie płynnie na płaszczyznę języka spustowego. Na płaszczyżnie języka spustowego może leżeć jedynie ostatni fragment palca tak zwana część paznokciowa, środek ostatniego paliczka.

Po pokonaniu pierwszej drogi aż do osiągnięcia pierwszego oporu, dalsze naciskanie na spust musi odbywać się w osi równoległej do osi lufy. Jeżeli wyciskać będziemy z kąta pojawią się bardzo piękne odskoki!

Stykanie się środkowej części palca wyciskającego z częścią karabinu powoduje zmiany na kierunku strzału. Dlatego wykonanie niezbędnych regulacji chwytu i języka spustowego dostosowanych do indywidualnej budowy anatomicznej naszej dłoni daje szalony komfort podczas pracy na spuście ( czyli nie myśleniu o tej czynności).

Praca palca podczas wyciskania drugiego oporu powinna być zgodna z osią lufy bez udziału sił bocznych powodujących schodzenie przyrządów z lini celowania . Takie błędy łatwo zauważyć ponieważ powodują odskoki w lini poziomej ( prawo i lewo). Dlatego należy pilnować aby środkowa część opuszka palca wyciskającego leżała prostopadle do osi lufy. Nie wolno wyciskać języka spustowego końcówką opuszka lub bocznymi krawędziami ponieważ będą powstawały siły boczne i odskoki prawo-lewo .





Lekcja 2. Ułożenie ręki na chwycie ( gripie)

Prawa ręka winna obejmować grip pewnie i naturalnie bez naprężeń i mocnego ściskania. Wszelka dodatkowa praca mięśni będzie powodować napięcia i blokować pracę palca wyciskającego spust!!! Chwyt powinien być mocno powtarzalny.

Bardzo ważną czynnością jest odpowiednie dopiłowanie gripa dostosowane do wielkości dłoni i długości palców. Po naturalnym uchwycie środkowe części paluszków ( paliczków) chwytających grip powinny mieć prostopadłe ułożenie do osi lufy. Zbyt gruby lub cienki grip powodują zmianę kąta ułożenia i kątowe ściąganie języka spustowego.

Duże znaczenie posiada również połżenie osi pionowej gripa w stosunku do osi lufy, w zasadzie powinno być z małymi odchyłkami prostopadłe. Inne kątowe ustawienie powoduje często ściąganie do dołu lub powiem inaczej, pracę na spuście pod kątem, co jak wcześniej pisałem może skutkować odskokami w osi pionowej góra- dół .

Niedopuszczalne jest aby palce chwytające grip podczas ściągania języka spustowego były odchylone lub nie stykały się z gripem w odpowiednim kącie . Brak takiego oparcia skutkować może dodatkowym poszukiwaniem ułożenia palca na płaszczyżnie języka spustowego.Tym samym złe jego ułożenie.

Ułożenie kciuka powinno być bardzo wygodne na górnej półce gripa, najlepiej w geometri zgodnej z osią lufy.

Jeśli chcecie zobaczyć jak wygląda Wasz naturalny chwyt proponuję kupić modelinę i wykonać kilka wycisków anatomicznych
chwytu ręki. Potem postudiować i popatrzeć jak układa się dłoń z paluszkami. Porównanie wycisku z gripem w Waszym karabinie pokaże gdzie dłoń wisi w powietrzu i jakie są kąty chwytu dla palców. Generalnie zalecam grip anatomiczny zgodny z architekturą dłoni.

Lekcja 3. Jaki język spustowy ?

W większości karabinów nowych języki spustowe oraz ich konstrukcja wykonane są tak że są zaprzeczeniem teori i praktyki strzeleckiej stosowanej przez wytrawnych zawodników.
Dlatego większość doświadczonych i wtajemniczonych sportowców kupuje za dodatkowe pieniążki produkcje profesionalą np. typ MEC, Anschutz lub projektuje i zamawia pod włsne wymagania i parametry języczki.

Język spustowy powinien mieć własciwą i wygodną płaszczyznę oparcia opuszka szer. od 5 do 7 mm i lekko zagiętą linię profilu . Ważne aby powierzchnia była świetnie spolerowana i gładziuteńka. Opuszek palca nie powinien wpadać w język spustowy( za wąski)oraz nie powinien być za szeroki aby nie wchodzić w zgięcie z drugim członem palca.

Konstrukcja języka powinna posiadać dużą regulację w płaszczyżnie pionowej i poziomej celem właściwego ułożenia opuszka palca. Najlepiej wykonać stalowy rdzeń i do niego mocować aluminiową konstrukcję języka.

Pierwsza droga do pierwszego oporu winna być ustawiona w miarę krótko nie jak u maratończyka. Drugi opór lekko i miękko z minimalnym przesunięciem do tyłu 1mm do 2mm maksymalnie. Dalsza droga jest zbędna i powinna być zablokowana. W niektórych mechanizmach spustowych jest ten blok drogi możliwy do wykonania w FWB nie.
Lekcja 4. Jak regulować stopkę w karabinie.

Często w wolnej chwili na zawodach lub podczas treningu obserwuję strzelców w jaki sposób w różnych pozycjach strzeleckich się składają lub wchodzą w oś przyrządów celowniczych. Można zauwżyć dużą dowolność i wytrwałość w przystosowywaniu ciała do karabinków a nie odwrotnie.

W zasadzie obowiązuje następująca procedura na stanowisku strzeleckim przy ustawianiu stopki .
1. Pozycja leżąca- stopkę ustawiamy od położenia centralnego w kierunku do góry.
2. Pozycja klęcząca- stopkę obniżamy do położenia centralnego i lekko do dołu.
3. Pozycja stojąca - stopkę obniżamy do dołu.

Podane ustawienia należy modyfikować w oparciu o sposób trzymania karabinu ( pięść, pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym lub na dłoni). Nie wspominam tutaj o budowie anatomicznej ponieważ zakładam że to jest oczywiste ( wszyscy różniący sie gabarytowo nastawy robią pod siebie)

Właściwe ustawienie wysokości stopki jest takie ważne ponieważ wraz z baką karabinu pozwala prawidłowo ustawić wysokość baki pod oparcie kości policzkowej, czyli stworzenie trzeciego punktu stabilizacji karabinu. Podczas strzału nie powino występować zjawisko głębokiego zginania karku i głowy do baki wraz z naciągniętymi mięsniami karku i usztywnionego barku.

Stopki posiadają również regulacje kątowe czyli w uproszczeniu prawo-lewo.
Jeżeli stopkę kątujemy do siebie, to karabin w złożeniu od siebie oddalamy ( doginamy kark)
Jeżeli stopkę kątujemy na zewnątrz od siebie, to karabin w złożeniu do siebie przybliżamy.

Im więcej regulacji posiada stopka tym większe możliwości posiadamy w personalizacji nastaw, i urządzenie pneumatyczne jest dla nas bardziej przyjazne i mniej kanciaste.


Lekcja 5. Wyważenie karabinu

Właściwe wyważenie masy karabinu odgrywa zasadnicze znaczenie dla komfortu składania się i zachowania broni podczas strzału. Mówi się że jeżeli system (kopie) należy go dociążyć aby masa przejmowała odrzut i stabilizowała drgania. Po części jest to prawda, ale trzeba również rozszerzyć pojęcie masy dostosowując ją do wagi i preferencji strzelca.
O obowiązujących przepisach dotyczących( wagi broni brutto) nie wspominam ponieważ te można znależć na stronie PZSS.

Generalnie zasada jest taka, aby tak dociążać karabin na lufie i stopce lub bace aby środek ciężkości znajdował się pod punktem podparcia karabinu lewą ręką.
Ja tę zasadę zmodyfikowałem i polecam do 5cm przed punktem podparcia, czyli stosuję lekkie ciążenie broni na lufe . Odwrotne lub złe wyważenie powoduje że lufa przed celem wyczynia dziwne ósemki.

Wyważanie rozpoczynamy od znalezienia środka cięzkości naszej broni przed dociążeniem.
Środek zaznaczamy naklejając kolorowy pasek taśmy. Następnie zaopatrujemy się w ołowiane cieżarki do wyważania kół i lekko taśmą klejącą dociążamy lufe i bakę . Ciężar i środek ciężkości sprawdzamy w złożeniu zwracając uwagę jak podpieramy karabin lewą ręką w pozycji stojącej. Przypuszczalnie znajdziecie nowy środek ciężkości dostosowany do Waszych preferencji strzeleckich ( proszę zaznaczyć ten punkt kolorową taśmą). Jeżeli wyważenie jest odpowiednie i punkt podparcia również to ciężarki mocujemy satbilnie aby nie zmieniały swojego połozenia podczas strzału. Powodzenia.

[Ur.]

Stan w którym dostosowujemy uchwyt do z góry zlokalizowanego języka spustowego jest niedopuszczalny.

No niestety w naszych wiatrówkach ten stan jest na ogół codziennością.
Tak, czy siak -przyklejam.

[Sthil]

opis godny pochwały ale jest wielu totalnych laików, a szczegulnie aktualne pokolenia które nie są nauczone myśleć i tacy musieliby to zobaczyć. No cóż era komputera

[Ur.]

uwaga OT
Laików/Nie laików. Ja akurat jestem wielkim zwolennikiem pisma obrazkowego.
(Rozumiem argumenty przeciwników - że ludzie głupsze i pisanego nie rozumieją, więc się daje obrazki - a to źle, bo hołduje głupocie). Tyle, że niech ktoś opisze mi budowę takiego np. FWB, albo żeby jeszcze skomplikować, strukturę pokrycia terenu na Warmii. Można każdą z tych rzeczy załatwić jednym obrazkiem, albo maaaaasą tekstu.
tyle OT
Obrazki, przynajmniej niektóre, można zobaczyć w książkach (np. Sztuka Celnego Strzelania). Polecam zajrzeć do działu download na Airguns.budu.pl
Choć żadna książka nie zastąpi praktyki.

[Sthil]

obrazki obrazkami....

to hołduje głupocie zgadzam się w osiemdziesieciu porcentach

a niestety z 70-90 młodych za miast ruszyć szarymi komórkami to woli zobaczyć fotki lub filmik co zrobić

[kamazek]

Witam!
Wielkie dzięki za poradnik !!!
Zastosowałem właśnie wskazówki dotyczące lekcji 1. czyli języka spustowego o od razu poprawa w celności strzelania
Podejrzewałem wcześniej że coś robię nie tak ale dopiero po przeczytaniu tekstu zrozumiałem co !
Jestem totalnym amatorem, duuuużo jeszcze muszę postrzelać, ale coraz bardzie przekonuję się do stwierdzenia, że to zazwyczaj strzelec jest najsłabszym ogniwem łączącym śrut z "10"
Pozdrawiam!

[Jacentus]

Dobre he he. Tą myśl trzeba napisać węglem na białym suficie

ludzie głupsze i pisanego nie rozumieją, więc się daje obrazki - a to źle, bo hołduje głupocie)

[Cortez]

Złoty szpadel za wykopaliska...

[kamazek]

Złoty szpadel za wykopaliska...

A nagroda do odbioru gdzie ?

[green_thunder]

No, porywające...

[mironTG]

Jerrrrona to ja chyba wolę obrazki!!! Żart panowie, wszyscy co postarają się to zrozumieć kiedyś będą mieli z tego opisu pożytek.

[Willy_W]

Cześć, sorki za odkopanie, ale ten temat chyba najbardziej pasuje do mojego pytania. Czy ktoś z Was korzystał może z takiego sprzętu i może powiedzieć, czy faktycznie to pozwala w treningu, czy taki pic na wodę i niepotrzebny wydatek?
https://www.combat.pl/001055699.html

[Yurko]

Mam nadzieję, że ktoś lepiej ode mnie rozeznany w temacie wyjaśni do czego taka zabawka w ogóle jest,



bo ja mam wrażenie, że z moim Walther-em to nie zadziała:



Tzn. nie mówię o samym zamontowaniu, bo odpowiednią szynę można by przyczepić do mocowania dodatkowych ciężarków...

[Ślubek]

Mantis analizuje ruchy podczas oddawania strzału i podpowiada, jakie błędy strzelca (zrywanie strzału, płytkie, głębokie osadzenie palca wskazującego etc.) mogły doprowadzić do takiego a nie innego wyniku na wirtualnej tarczy.

Plusy:
- możliwość podglądu śladu celowania
- spora liczba ćwiczeń/zadań do wykonania (strzały ręką silną, ręką słabą, etc.)
- motywowanie do treningu możliwością porównywania wyników z innymi użytkownikami (np. w zdefiniowanej grupie).

Minusy:
- suche strzały z elektronicznego pneumatyka (Morini) nie zawsze są rejestrowane (mam Mantis 2, czyli dość starą wersję)
- dość dziwna metoda zliczania punktów - za strzał można uzyskać 100 pkt.

Dodatkowo - nie analizuje miejsca trafienia, a tylko skupienie. Nie wiem, czy uznać to za wadę, czy zaletę - ś.p.t. można przecież wyregulować przyrządami (czyli jest to zaleta), ale nie można wyników Mantisa przeliczać na wyniki w tarczy (a to wada w porównaniu np. do SIUS-a czy SCATT-a).

W sumie - jako rozwiązanie do treningu jest fajne. Do zawodów się nie nadaje.