Ja też doszedłem do tego momentu, po pół roku, dwóch wiatrówkach, trzech lunetach i niezłego pliku tarcz :-).
Postanowiłem więc zamontować na lufę wiatrówki taki laser
i zobaczyć czy punkt celowania z lasera pokrywa się z punktem celowania z lunety.
Jeśli nie zgadzałoby się, to mamy 4 możliwości:
1. przestawia się luneta
2. przestawia się laser
3. przestawia się lufa
4. Przestawia się oko (paralaksa)
No cóż, różnica okazała się zdecydowanie mniejsza niż rozrzut śrutu na tarczy.
I to niezależnie, czy strzelałem z pozycji "piwnicznej" (stojąc z podparciem łokci na szafce), czy opierałem kolbę na podpórce.
Wszystkie 10 strzałów można zobaczyć na tym filmie:
https://youtu.be/xJhDLlfWCwc
Na końcu ostatnie dwie tarcze to test celowania i ściągania spustu bez naciągu wiatrówki (na każdej tarczy robię ok 15 "strzałów" - jak widać z celowaniem chyba raczej nie mam dużych problemów :-)
A więc postanowiłem sfilmować co się dzieje podczas strzału. Niestety nie mam szybkostrzelnej kamery, tylko Mobiusa HD wyciągającego 60 klatek na sekundę (klatka co 16 milisekund). Wygląda to dosyć ciekawie, mam nadzieję ze pomożecie mi wyciągnąć z tego prawidłowe wnioski.
Pod tym linkiem jest zip z z kolejnymi stopklatkami 10 kolejnych strzałów. Każdy strzał po 5 klatek
http://www.bigaj.com.pl/airgun/test1/10shot.zip
W zipie jest też PDF, w którym sa wszystkie serie klatka po klatce ułożone jedna seria pod drugą - wygodniej to analizować.
informacje o warunkach testu:
odległość 10m
pozycja "piwniczna" na stojąco oparty łokciami szafkę.
Na lufie zamocowany laser
śrut Exact 4.53
wiatrówka Crosman copperhead
kamera Mobius HD 60fps (klatka co 16ms)
Kolejne 10 strzałów
Tarcza (ostatni krąg) ma rozmiar 25mm, kolejny krag ma rozmiar dwugroszówki.
nazwa pliku: pierwsza cyfra to numer strzału(1..9, A to 10-ty), druga to numer klatki (0..4)
kazdy strzał to 5 klatek: 0-ostatni nieporuszony punkt lasera na tarczy przed strzałem, potem 1..4 to kolejne 4 klatki strzału
rozdarcia na tarczy idą do góry (srut uderza zawsze na dole rozdarcia)
tu klatki dla ostatnich dwóch strzałów:
Nie jest to zbyt wyraźne (mój Mobius nie ma regulacji ostrości, do tego stopklatki jakie są każdy wie), niemniej przestrzelinę widać.
A tu w innym ujęciu: 8 strzałów ale tylko dwie klatki: punkt celowania przed "kopnięciem" i końcowa przestrzelina.
Dodałem linie i kółeczka, żeby wiadomo było co i jak.
Teraz trochę wyjaśnień:
Pierwszy obrazek to ostatnia nieporuszona klatka przed strzałem, czyli zanim wiatrówka zacznie "kopać". to tez jest punkt odniesienia co od celności. Kolejna klatka po 16 milisekundach pokazuje już wstrząs lufy w wyniku kopnięcia wiatrówki. Dlaczego uważam ze to "kopnięcie" a nie np. ściągnięcie spustu? Gratuluję temu, który w 16 milisekund potrafiłby spustem tak poruszyć lufę :-).
Czyli druga klatka to już pracujący mechanizm wiatrówki. Sam strzał od momentu zwolnienia spustu do opuszczenia śrutu przez lufę to jest poniżej 10 milisekund.
Z drugiej strony wiatrówka ma ok 270m/s (limitowe 17J przy śrucie 0,5g), więć śrut przebywa te 10m w czasie ponizej 40 milisekund. A więc przestrzelina powinna się pojawić 4 lub 5 fotce (będzie różnie, bo klatki nie są dokładnie zsynchronizowane ze strzałem).
A śrut opuszcza lufę mniej więcej dwie klatki przed pojawieniem się przestrzeliny (światło nie ma opóźnienia, śrut ma)
Dosyć długi czas naświetlania kamery powoduje, że na każdej klatce ładnie widać rozmazanie lasera czyli de facto drgania broni (lufy) w czasie strzału.
No i teraz czas na wnioski. Tu chętnie posłuchałbym Waszych opinii, zanim wygłoszę swoje o ile w ogóle ktoś będzie tymi testami zainteresowany :-)
)
... od lat nazywamy to prawidłowym , powtarzalnym składaniem się do strzału . Zawsze w ten sam sposób ... 
... często nie tam , gdzie celujemy 
Kłania się precyzja wypowiedzi 
, ale , przez swoją lupkę , mogą sobie krajobraz pooglądać na znacznie większe odległości , bez konieczności przefokusowania lunety 
.