Coś mi tu nie gra ..

[Ślubek]

Tyczy się to chyba wszystkich sprzętów strzelających wykonanych ze stali zbrojeniowej.

Taka drobna uwaga: pojęcie "stal zbrojeniowa" nie oznacza stali do produkcji "sprzętów strzelających", a wyrobów do zbrojenia betonu (żelbet). Nie oznacza to, oczywiście, że z pręta zbrojeniowego nie da się zrobić lufy, tylko że wymogi jakościowe (wytrzymałość, kowalność, podatność na obróbkę chemiczną/termiczną itp.) są w tych dwóch przypadkach zupełnie różne.

[Gebi]

Tyczy się to chyba wszystkich sprzętów strzelających wykonanych ze stali zbrojeniowej.

Taka drobna uwaga: pojęcie "stal zbrojeniowa" nie oznacza stali do produkcji "sprzętów strzelających", a wyrobów do zbrojenia betonu (żelbet). Nie oznacza to, oczywiście, że z pręta zbrojeniowego nie da się zrobić lufy, tylko że wymogi jakościowe (wytrzymałość, kowalność, podatność na obróbkę chemiczną/termiczną itp.) są w tych dwóch przypadkach zupełnie różne.

Nie potrafiłem znaleźć innego słowa. Chodziło mi przede wszystkim o to, by podkreślić dużą zawartość żelaza w stopie metalu. Nie jestem metalurgiem ani materiałoznawcą. Wykształcenie mam zawodowe niezbyt związane z techniką. Swoją drogą: jest jakieś specjalne określenie na rodzaj stali, z której wykonuje się broń?

[Ślubek]

jest jakieś specjalne określenie na rodzaj stali, z której wykonuje się broń?

Nie sądzę. Różne elementy (zamek/lufa, mechanizm spustowy etc.) to różne wymogi dotyczące zarówno wytrzymałości (mechanicznej/temperaturowej), jak i sposobu wykonania. Inne stale wykorzystuje się przy obróbce skrawaniem, inne przy wytłaczaniu (np. magazynków).

[Hiszpan63]

jest jakieś specjalne określenie na rodzaj stali, z której wykonuje się broń?

... nie ma takiej nazwy , ponieważ używa się wielu różnych stopów i gatunków przy produkcji całego urządzenia . W przypadku samych luf , obecnie wykorzystuje sie stal węglową , a w słabszych konstrukcjach stal niskostopową zawierającą domieszki niklu , chromu , wolframu celem zwiększenia twardości i odporności na gwałtowne różnice ciśnień . To oczywiście mocno uproszczony opis ..

[Gebi]

Zgodzicie się ze mną, mam nadzieję, moi Szanowni Przedmówcy, że stalową broń należy konserwować aby nie rdzewiała. W wypadku niektórych konstrukcji wycior jest niestety jedyną możliwością naoliwienia lufy bez całkowitego rozbierania broni (haenel suhl 310".

[Cortez]

...wycior jest niestety jedyną możliwością naoliwienia lufy....

...a po co chcesz oliwić lufę???

[Michał]

Lufę można maznąć oliwą jak wiesz że będzie dłuższa przerwa w strzelaniu z niej,a jeśli regularnie strzelasz to tzw.film który zostawia śrut w zupełności wystarczy.

[Hiszpan63]

Zgodzicie się ze mną, mam nadzieję, moi Szanowni Przedmówcy, że stalową broń należy konserwować aby nie rdzewiała.

... owszem , ale tylko z wierzchu ... Wewnątrz lufy odkłada się (i dobrze) film ołowiowy , który skutecznie powstrzymuje korozję . Czyszczenie , smarowanie lufy w wiatrówkach jest zasadne jak wetkniesz lufę w piasek , naleje Ci się piwka do lufy lub sprytni siostrzeńcy , bratankowie lub inne wnuki naleją soku malinowego chcąc zobaczyć rozbryzg przy strzale i Twoją minę ....

[Gebi]

Wszystkim bardzo serdecznie dziękuję za porady i uwagi w kwestii "wyciorowania i oliwienia" lufy (Haenel Suhl model 310 z osadą od modelu matchowego -311). Przyzwyczajenia z obsługi broni ostrej (bojowej) pozostały i nie tak łatwo się ich pozbyć. Jak choćby tego, że z bojowej zawsze strzelałem w rękawiczkach - strzelania treningowe, sprawdzające - na strzelnicy innymi słowy. W warunkach bojowych bywało różnie, choć też zazwyczaj miałem rękawiczki jakieś (taktyczne lub lateksowe). Trochę nie na temat te ostatnie zdania Raczej gwoli wytłumaczenia "trepiarskich" nawyków.