Myślałem, że na krótkie wiatrówki jestem uodporniony, aż do czasu kiedy Jarek Kingkong dał mi postrzelać z FWB65.
Prawdę mówiąc lojalnie mnie ostrzegł, że kontakt z tym pistolem jest ciężko zaraźliwy i poniekąd miał rację :-).
Zacząłem się rozglądać po forach i allegro, podpytywać kolegów strzelających do tarczy, w międzyczasie postrzelałem jeszcze z hw40 i gamo compacta.
Szukając nie miałem sprecyzowanego wyboru, chciałem coś z matchowym spustem, niezależne od dodatkowego zasilania.
W końcu dałem ogłoszenie na beżowym i trafił się kolega zza Odry mający na zbyciu walthera LPM-1.
Sprzęt dotarł do mnie tuż przed świętami, okazało się, że produkowano dwie wersje pistola różniące się separatorem i budową spustu, do mnie trafiła ta starsza.
Egzemplarz w bardzo dobrym stanie - jedyny mankament to pęknięcie chwytu przy otworze na mocowanie półki,
planuję to podkleić i zaszpachlować woskiem do uzupełniania ubytków w drewnie.
Waga 1,1 kg długość 40cm jednym słowem kawał gnata, który czuć w ręku.
Czytałem kilka opinii o niewygodnym chwycie tych pistoli i na razie nie potwierdzam.
Mechanizm przypomina mini LGM'a, zbijak napina się niezależnie od pompki, system przystosowany do obsługi lewą ręką.
Ciekawe czy były wersje dla leworęcznych.
Spust regulowany 5 śrubami, do pełnego dostępu do regulacji trzeba odkręcić chwyt. Na razie jeszcze nie odważyłem się grzebać przy regulacji.
Naciąganie pompki nie jest dla mnie szczególnie ciężkie, prz ok 40 strzałach bardziej zmęczyła mi się prawa ręka trzymająca pistola.
Na razie tarczki przypominają durszlak, więc nie mam się czym chwalić, ale liczę na poprawę.
się otwarcie przyznałeś 
Rewelacyjne urządzenie 
(macałem , strzelałem 
